Niedziela 27 czerwca 2021 r. najpiękniej wpisała się w historię miejscowości Obarzym i pamięć jej mieszkańców. Tego dnia Arcybiskup Adam Szal dokonał konsekracji ołtarza i poświęcenia odnowionej świątyni pod wezwaniem Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie. Po czterech latach remontów świątynia została oddana na wyłączną służbę Bogu.     Miejsce, gdzie gromadzi się wspólnota chrześcijańska, aby słuchać Słowa Bożego, modlić się, wielbić Boga, sprawować sakramenty jest obrazem Kościoła i ma skupiać żywe kamienie. Ofiara sprawowana na ołtarzu doprowadza do spotkania nieba z ziemią, potwierdza godność człowieka, który wyszedł od Boga na jego wzór i podobieństwo. Konsekracja, czyli uroczyste poświęcenie kościoła i ołtarza, zalicza się do najważniejszych aktów liturgicznych.

Na początku mszy św. Arcybiskup Konsekrator poświęcił wodę, ściany kościoła, ołtarz i wiernych. W tym akcie nastąpiło nawiązanie do Chrztu Świętego, który czyni z nas świątynię Ducha Świętego.
Po homilii i Litanii do Wszystkich Świętych celebrans wypowiedział uroczystą modlitwę konsekracji, po której dokonał namaszczenia mensy ołtarza świętym olejem (Krzyżmem). Podczas widzialnego namaszczenia dokonało się namaszczenie niewidzialne Duchem Świętym. Namaszczenie nawiązuje do tradycji Starego Testament - namaszczania proroków i królów. Sam Pan Jezus został namaszczony, aby odkupić ludzkość.
Następnie służba liturgiczna ułożyła na ołtarzu pięć kadzielnic (naczyń z ogniem), do których Arcybiskup dodał kadzidło, a miła woń wypełniła świątynię na znak gorącej modlitwy, wznoszącej się, jak aromatyczny dym kadzidła do samego Boga oraz jako symbol wspólnoty i przeżywania komunii z drugim człowiekiem, po czym ołtarz został przykryty obrusem. Oznacza to, że ołtarz jest nie tylko miejscem ofiary, ale także stołem, przy którym się karmimy. Jest to miejsce, skąd czerpiemy dar życia dla bliźniego, ale to szczególne karmienie odbywa się mocą tracenia siebie.
Ostatnim elementem konsekracji ołtarza było postawienie na nim dwóch świec. Aktu ich zapalenia dokonał Ks. Jan Dąbal, proboszcz parafii. Światło symbolizuje zmartwychwstanie i nowe życie. Kto żyje w ciemności, ten jest w lęku, myśli o sobie, nie widzi drugiego człowieka. Chrześcijanin żyje w prawdziwej światłości, jest otwarty na braci, przebacza i kocha.
Na poświęconym ołtarzu sprawowano Najświętszą Ofiarę. Wszyscy, którzy wówczas byli i którzy będą w obarzymskiej świątyni na sakramentalnym wydarzeniu spełnionym w Wieczerniku i na Krzyżu, otrzymają pokarm ożywiający nasz umysł i doskonalący czyny, pokarm stworzony na obraz i podobieństwo Boga w Jezusie Chrystusie.
Po zakończonej mszy św. duszpasterze oraz wierni spotkali się w Szkole Podstawowej w Obarzymie. Wszystkich dostojnych gości przywitał Piotr Szul, dziękując za udział, w tym doniosłym wydarzeniu. Wśród gości byli: Jego Ekscelencja Arcybiskup Adam Szal, Sekretarz Księdza Arcybiskupa ks. dr Łukasz Jastrzębski, Dziekan z dekanatu Grabownica ks. dr Julian Tarnawski, Proboszcz Parafii Dydnia ks. Jan Dąbal, ks. Jakub Kostrząb (nowomianowany sekretarz księdza Arcybiskupa) oraz miejscowi wikariusze: ks. Bartosz Rakoczy, ks. Robert Blama, a także kleryk Bartłomiej Cipora, Poseł na Sejm RP Adam Śnieżek, Asystent Europosła Bogdana Rzońcy Jerzy F. Adamski, Zdzisław Szmyd Starosta Brzozowski (obecny na mszy św.), Jacek Adamski Wicestarosta Brzozowski, Alicja Pocałuń Wójt Gminy Dydnia, Łukasz Dzik Kierownik Delegatury w Krośnie Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków z siedzibą w Przemyślu, Iwona Pocałuń Dyrektor Szkoły Podstawowej w Dydni, Dorota Sidor Dyrektor Szkoły Podstawowej w Obarzymie,  Sandra Benedyk-Dyl Konserwator i Restaurator Dzieł Sztuki, Andrzej Żygadło Konserwator i Restaurator Dzieł Sztuki, Grzegorz Półchłopek wykonawca części remontu i inspektor nadzoru. Obecni byli także członkowie Parafialnej Rady Duszpasterskiej w Dydni: Gabriela Wójtowicz, Witold Pocałuń, Stanisław Pytlowany, Tomasz Wójcik, Bogdan Łuczycki, Marek Węgrzyński, Czesław Serafin, Andrzej Kłyż, Henryk Milczanowski, Marian Drobot, Krzysztof Nieznański;  Janina Maksymiak kościelna z Obarzyma, Józef Nieznański sołtys Obarzyma, Kazimierz Wójcik Prezes OSP w Obarzymie, Krystyna Tućka oraz Panie z Koła Gospodyń Wiejskich w Obarzymie. Dokumentację fotograficzną wykonywał Grzegorz Cipora.
Wszyscy zgromadzeni obejrzeli okolicznościową wystawę zachowanych dokumentów i fotografii z historii świątyni oraz prezentację fotograficzną z przeprowadzonego remontu. Prowadzący uroczystość na ręce poszczególnych reprezentantów dziękował instytucjom, które wspomagały finansowo i rzeczowo prowadzoną inwestycję. Podziękował i gratulował Proboszczowi Parafii Dydnia ks. Janowi Dąbalowi za serce, zaangażowanie i ogromny wkład pracy przy równoczesnym prowadzeniu remontów w czterech kościołach: Dydni, Krzywem, Krzemiennej i Obarzymie. Od społeczności Obarzyma Ksiądz Arcybiskup Adam Szal otrzymał obraz odrestaurowanej świątyni autorstwa Anety Rzeszut. Dopełnieniem uroczystości był krótki rys historyczny dotyczący zabytkowej obarzymskiej perełki.

Obarzym jest niewielką wioską w gminie Dydnia. Pierwsze wzmianki w dokumentach są z 1577 i 1589 roku. Legenda głosi, że początki wsi dali dwaj Włosi, którzy przybyli tutaj z Rzymu. Według etymologii ludowej stąd właśnie pochodzi nazwa: Obaj z Rzymu, Oba Rzym, Obarzym.
W XIX wieku w Obarzymie powstał dwór na dobrach Dwernickich. Również z XIX wieku, a dokładnie w 1828 roku z inicjatywy Tekli z Bogdańskich Pohoreckiej pochodzi cerkiew filialna greckokatolicka pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego należąca do parafii w Izdebkach. Konstrukcji drewnianej zrębowej, na rzucie wydłużonego   niesymetrycznego ośmioboku. Po stu latach użytkowania, w 1929 roku została odnowiona. Zmieniono gontowe poszycie dachu na blachę, czterospadową wieżyczkę zastąpiono kopułką zwieńczoną krzyżem. Od 16 października 1947 roku stała się własnością skarbu państwa, który przekazał ją parafii w Dydni. 4 sierpnia 1965 roku ówczesna władza ludowa zagarnęła świątynię, zamknęła drzwi i założyła plomby. Miało to ograniczyć praktyki religijne naszej społeczności. 30 listopada 1969 roku mieszkańcy zerwali plomby, otworzyli siłą drzwi i w porozumieniu z kapłanami z Dydni postanowili przywrócić świątynię do kultu. Należy przywołać tutaj postać księdza Kazimierza Kaczora, wieloletniego proboszcza z Haczowa, który w owym czasie jako wikariusz w parafii Dydnia był dobrym duchem tych szlachetnych dla wiernych, ale niebezpiecznych dla parafii działań. W grudniu 1969 roku władze wojewódzkie i służba bezpieczeństwa  dokonały przesłuchań  księdza proboszcza Stanisława Krypla, ks. Kazimierza Kaczora i ks. Ireneusza Folcika oraz wielu mieszkańców Obarzyma. Wobec zdecydowanej postawy księży, ludności Obarzyma i faktów dokonanych władze odstąpiły od dalszych represji.
Dzięki ofiarności i zaangażowaniu mieszkańców naszej wsi, ofiarności Księdza Biskupa Ordynariusza Igancego Tokarczuka i pod nadzorem księży z Dydni cerkiewka w 1970 r. została gruntownie odremontowana. Wnętrze oszalowano, zmieniono okna, otynkowano kamienną podmurówkę, kopułkę zastąpiono strzelistą ośmiokątną wieżyczką. Prace stolarko-ciesielskie wykonywali znani stolarze z Obarzyma o nazwisku Hawrylak. 10 stycznia 1971 roku cerkiew została poświęcona jako kościół filialny pod wezwaniem Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie przez Księdza Biskupa Ordynariusza Ignacego Tokarczuka. Coniedzielna msza św. gromadziła  od 300 do 350 wiernych.
Dzięki ogromnemu zaangażowaniu i pracy Księdza Proboszcza Jana Dąbala, przy współudziale wielu ludzi dobrej woli, w 2017 roku wykonano remont, rozbudowę i termomodernizację kościoła w Obarzymie.
W ramach prac remontowych wykonano wymianę więźby dachowej, zakupiono blachę miedzianą i pokryto dach, wykonano rynny leżące wzmocnione miedzianymi hakami. Obróbki stolarskie wieżyczki i podbitkę dachową wykonano z drewna. Wieżyczka została przywrócona do pierwotnego wyglądu, z kwadratowym przekrojem poprzecznym, czterospadowym kopertowym dachem, z drugim niżej położonym daszkiem opasującym deskowanie wieżyczki. Wymieniono i przeniesiono złącze instalacji elektrycznej z głównym zabezpieczeniem zwarciowym do zewnętrznej skrzynki, a tablicę rozdzielczą zamontowano w kruchcie. Położono nową instalację zasilająco-oświetleniową. Termomodernizacją objęto ocieplenie sufitu od strony poddasza, wymianę okien i drzwi do kościoła. Zamontowano instalację nadmuchową z urządzeniem grzewczo-chłodzącym. Rozbudowa zaś dotyczyła kruchty, planowanej jako zakrystia. Na powyższe inwestycje opracowano projekty i uzyskano stosowne pozwolenia.
W 2018 r. w ramach prac zrobiono odwodnienie, chodniki, odrestaurowano polichromię ścienną, wykonano sufit, zamontowano nowe żyrandole. Ponadto zmieniono konstrukcję dachu dzwonnicy, który pokryto miedzianą blachą.
W 2019 r.  w oparciu o posiadaną dokumentację fotograficzną zrekonstruowano chór. Wstawiono dodatkowe ławki, na zewnątrz kościoła dokończono chodnik.
W 2020 r. wykonano kamienny ołtarz i ambonkę, a od 2021 r. trwają prace przy budowie schodów prowadzących do świątyni.  
Uroczystość konsekracji kamiennego ołtarza nastąpiła dokładnie pół wieku po poświęceniu kaplicy przez Księdza Biskupa Ignacego Tokarczuka. Tego wzniosłego obrzędu dokonał Jego Ekscelencja Ksiądz Arcybiskup Adam Szal. Należy wspomnieć, że  15 grudnia 2007 r. Arcypasterz - wówczas Biskup - dokonał poświęcenia dwóch przykościelnych obarzymskich dzwonów - Ignacego  i Jana Pawła II, po czym uczestniczył wraz z władzami samorządowymi i mieszkańcami Obarzyma w spotkaniu wigilijnym.
W imieniu mieszkańców składam podziękowania naszym Dobroczyńcom, dzięki którym ta obarzymska świątynia wypiękniała i jak perełka (często tak nazywam ten zabytek) przyciąga turystów, a przede wszystkim tworzy klimat do głębokiej modlitwy, skupienia i dziękczynienia Dobremu Bogu za nasze życie, zdrowie i opiekę...
Opracował: Piotr Szul